ΕΙΣΗΓΗΣΗ στο 2ο Συνέδριο της ΕΣΟ

για την Oργάνωση Συλλόγων , Ενώσεων / Τοπικών Επιτροπών

του Ζήση Γκουτιούδη

Δράμα 11 Ιουνίου 2006

Φίλοι και φίλες

Θα προσπαθήσω με την εισήγησή μου αυτή να περιγράψω την προσωπική μου άποψη αλλά και την αγωνία μου για το πώς θα έπρεπε να λειτουργεί ο ιστός που συνδέει Συλλόγους – Ενώσεις – Ομοσπονδία .

Α) Σύλλογος

Πρώτη προτεραιότητα των ανθρώπων του η καταξίωση και κατόπιν το αγκάλιασμα από τον κοινωνικό μικρόκοσμο που τον περιβάλλει. Έτσι δημιουργούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να πλαισιωθεί είτε αγωνιστικά είτε διοικητικά από ένα μέρος του υγιούς τμήματος της κοινωνίας που βρίσκεται γύρω του .

Δεύτερη και επίσης σημαντική προτεραιότητά του η προσεκτική στελέχωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης των σκακιστών του, με ανθρώπους που γνωρίζουν αλλά και αγαπούν τα παιδιά ώστε να μπορούν να κρατούν στο σύλλογο παιδιά που έρχονται σε πρώτη επαφή με το σκάκι.

Έτσι θα υπάρχει μια αρκετά μεγάλη αλλά και στέρεα βάση παιδιών και γονιών πάνω στην οποία θα προσπαθήσει να χτίσει η οποιαδήποτε διοίκηση του συλλόγου.

Πιστεύω ότι το Ελληνικό Σκάκι έχει μεγάλο έλλειμμα σε αυτό το ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορούσε να αναλάβει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στους κατά τόπους συλλόγους.

Β) ΄Ενωση / Τοπική Επιτροπή : Ίσως ο σημαντικότερος κρίκος της αλυσίδας.

Αγωνιστικός σχεδιασμός και αξιόπιστη υλοποίησή του στην κάθε περιφέρεια , παροχή προπονητών πρώτης και δεύτερης βαθμίδας , και κυρίως καλή συνεργασία με τις διοικήσεις των συλλόγων της ευθύνης της.

Σε εισήγησή μου που έχει καταγραφεί πριν τέσσερα χρόνια στο πρώτο συνέδριο είχα προτείνει η Ομοσπονδία αλλά και οι Ενώσεις να αξιοποιήσουν σκακιστές τους που διακρίθηκαν λίγο ή πολύ σε πανελλήνιο επίπεδο κάνοντάς τους ταχύρρυθμα σεμινάρια όταν ενηλικιώνονται και δίνοντας τους ευκαιρίες να ασχοληθούν προπονητικά στις Ενώσεις τους βοηθώντας έτσι την προσπάθεια ανάπτυξης.

Άλλωστε να επαναλάβω και εγώ παλαιότερη τοποθέτηση του προέδρου της ΕΣΟ ότι « όταν μιλάμε για ανάπτυξη, δεν μιλάμε για πρωταθλητισμό». Άρα ένας από τους μοχλούς ανάπτυξης είναι και ο προπονητής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Η πρόταση εκείνη έστω και μετά από τέσσερα χρόνια πιστεύω ότι παραμένει μια καλή πρόταση.

Βέβαια οι άνθρωποι που διοικούν τις ενώσεις θα πρέπει να μην ξεχνούν ότι η Ένωση αποτελείται από αρκετούς συλλόγους και ο ρόλος της θα ήταν επιτυχής αν υπήρχε ισόρροπη ανάπτυξη όλων των συλλόγων της περιφέρειάς της.

Αντίθετα η υπερανάπτυξη κάποιων περιοχών και η υπολειτουργεία ή αδράνεια κάποιων άλλων πιστεύω ότι δημιουργεί αντίρροπες δυνάμεις σε κάποιες προσπάθειες ανάπτυξης από τους επιμέρους συλλόγους.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι οι παραπάνω αντιθέσεις οξύνονται όσο περισσότερες αρμοδιότητες και πόροι μεταφέρονται από την Ομοσπονδία προς τις Ενώσεις .

Όχι βεβαίως γιατί δεν έπρεπε να μεταφερθούν αλλά γιατί τις περισσότερες φορές αξιοποιήθηκαν και αξιοποιούνται με λάθος τρόπο.

Η Ένωση λοιπόν αλλά και η τοπική Επιτροπή θα πρέπει να είναι εργαλείο ανάπτυξης ΟΛΩΝ των συλλόγων της περιφέρειάς της και όχι μόνο κάποιων λίγων από αυτούς.

Αν δεν συμβαίνει αυτό ίσως έχουν μπερδευτεί οι ευθύνες των διοικούντων την Ένωση με αυτών που διοικούν τους συλλόγους.

Θα πρέπει τέλος να τονίσω ότι το Ελληνικό Σκάκι έχει ανάγκη και χρωστά πολλά στους ανθρώπους που αφιερώνουν πολύ χρόνο από την ζωή τους στις πολλές σκακιστικές δραστηριότητες. Έχει όμως και την ανάγκη ανθρώπων που θα σχεδιάσουν και θα υλοποιήσουν βαθιές και σημαντικές τομές στο χώρο αυτό.

Ακόμη περισσότερο έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα ακούσουν με προσοχή κάποιες αντίθετες γνώμες και θα τις αξιολογήσουν χωρίς να τις αγνοήσουν.

Ανθρώπους που θα μπορούν να συνεργαστούν και όχι να αλληλοεξοντωθούν.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν στο σκακιστικό χώρο και αξίζουν την προσοχή όλων μας .

Ευχαριστώ

Γκουτιούδης Ζήσης

Πρόεδρος του Μ.Α.Σ Γαλαξίας Δράμας